Jij doet er toe

Zoveel mensen hebben (onbewust) de overtuiging dat ze er niet toe doen en doen daardoor niet wat ze willen. Houden zich in, doen een stapje terug. Durven niet hun beste bijdrage te leveren. Zich niet te laten horen. Terwijl je juist als je doet wat jij belangrijk vindt, de grootste bijdrage levert, in je werk en je omgeving.

Laat je inspireren door dit gedicht van Marianne Williamson (vrij vertaald):

Onze diepste angst is niet dat we ontoereikend zijn,
Onze diepste angst is juist dat we onmetelijk krachtig zijn.
Het is niet de duisternis, maar juist het licht in ons, dat we het meeste vrezen.

Wij vragen onszelf af:
Wie ben ik om briljant, schitterend en geweldig te zijn?
Maar: wie ben jij om dat niet te zijn?
Je onbelangrijk voordoen bewijst de wereld geen dienst.
Er is niets verlichts aan om je kleiner te maken opdat
andere mensen zich bij jou niet onzeker zullen voelen.

Wij zijn bestemd om te stralen zoals kinderen dat doen.
Wij zijn geboren om onze beste kant, ons licht te laten zien
Dat is niet voorbehouden aan enkelen,
dat licht schijnt in ieder mens.

En als wij ons licht laten stralen geven we onbewust
andere mensen toestemming hetzelfde te doen.
Als wij van onze eigen angst bevrijd zijn
bevrijdt onze aanwezigheid vanzelf anderen.

En door deze quote van Brene Brown over haar boek “Braving the wilderness”:

“Stop walking through the world looking for confirmation that you don’t belong.
You will always find it because you’ve made that your mission.

Stop scouring people’s faces for evidence that you’re not enough.
You will always find it because you’ve made that your goal.

True belonging and self-worth are not goods; we don’t negotiate their value with the world.
The truth about who we are lives in our hearts.

Our call to courage is to protect our wild hearts against constant evaluation, especially our own.
No one belongs here more than you.”