IK HOOR JE WEL, MAAR IK VERSTA JE NIET!!!!

Onderweg, vanaf vliegveld Malpensa naar Milan, probeert de chauffeur die mij komt halen – laten we ‘m Francesco noemen-, een gesprek met me te voeren. Zoals iedere maand als ik voor m’n werk Milan bezoek.

Francesco verstaat geen Nederlands, ik versta geen Italiaans, dat weten we beiden al maandenlang. Het weerhoudt Francesco er niet van om wél Italiaans tegen mij te spreken.

Héél véél Italiaans. Ook mijn wanhopige blik en gebaren dat ik ‘m écht niet versta, kunnen ‘m niet stoppen. Hij herhaalt zijn vraag gewoon. En nog eens. En dan ietsje luider. En nóg iets luider….

Om dan in een Italiaanse monoloog los te barsten… Uiteindelijk knik en glimlach ik maar een beetje op goed geluk terug, hoop ik dat het verkeer dit keer mee zit en hoop ik nog harder dat ik niet in de slappe lach schiet.

Een andere taal

Ik denk nog wel eens aan Francesco als ik in mijn trainingen of trajecten over communicatiestijlen praat. Want hoe vaak praten we in het dagelijkse leven wel niet langs elkaar heen?

Ken je dat gevoel, dat je er gewoon niet doorkomt bij de ander? Dat je op een heel andere golflengte zit? Dat je de ander volgens jou heel duidelijk hebt gevraagd iets te doen, wellicht al twee keer hebt gevraagd en steeds weer als antwoord krijgt “Oh ja, sorry, vergeten”, “Kwam er niet van” “Oh, was dat belangrijk?”.

Dat je de ander dan een derde keer nog eens herinnert aan de “afspraak”. En de vierde keer al iets strenger of geïrriteerder vraagt? Dat je jezelf blijft herhalen en niet in de gaten hebt dat de ander – ook al spreekt-ie net als jij Nederlands – eigenlijk een andere taal spreekt.

Maar weet je, als iemand jou niet snapt, als je niet doorkomt bij iemand, dan heeft herhaling geen zin.

Dan heeft HARDER praten ook geen zin. Integendeel! Als jij iemand bent die blij wordt van resultaat, is dat vaak automatisch hetgeen waarmee je contact probeert te maken of een ander probeert te motiveren. Maar daarmee kom je absoluut niet binnen bij iemand die bijvoorbeeld een fijne samenwerking een stuk belangrijker vindt. Hoe dan wel?

Afstemmen op de ander

Francesco en ik kwamen er uiteindelijk best uit, met een beetje beweging van beide kanten. Hij begreep steeds iets meer Engels en ik leerde een paar woordjes Italiaans.

Bedenk eens hoe jij je taal een beetje kunt afstemmen op de ander. Allereerst door je te realiseren, dat wat voor jou logisch en belangrijk is, niet voor iedereen logisch en belangrijk is. Door vervolgens even stil staan bij de ander en te ontdekken wat wél belangrijk is voor hem of haar.  Stem eerst daar op af, daar word jij niet slechter van. Je verbetert onmiddellijk de relatie.

Dus heb je iemand tegenover je die op goed geluk naar je lijkt te knikken en glimlachen tijdens je verhaal…. Zet het eenrichtingsverkeer dan even stil en kijk hoe je samen verder kunt. Zodat je ook soepel kunt samenwerken met mensen die zich anders uiten dan jij. Succes!