Kritiek: Als het pijn blijft doen…

Bij iedere storm sneuvelen er wel een paar. Hoge bomen. Want hoge bomen vangen veel wind.

Als leidinggevende zul je dat herkennen. Hoe “hoger” in de organisatie, hoe meer kritiek (eh…sorry….feedback) je zult ontvangen. Kreeg je voorheen alleen kritiek van boven en opzij, ineens is er nóg een groep die verwachtingen van je heeft en dus ook een mening hoe het beter kan. De wind van onderen zeg maar…

Kritiek: “Je moet het niet persoonlijk opvatten”

“Van kritiek kun je leren.” “Je moet het zien als constructieve feedback.” Als je op internet zoekt op “hoe ontvang ik kritiek” vliegen de tips je om de oren. En ja, die tips zijn inderdaad allemaal heel nuttig……

Als je tenminste op een stevige bodem staat. Als je niet al omvergeblazen bent door de kritiek en je je ineens weer dat kleine jongetje of meisje voelt dat er het liefst even niet zou willen zijn.

Want kritiek, zelfs feedback, kan loeihard aankomen als het bevestigt wat een deel van jou eigenlijk ook gelooft. Als jij nog ergens de (onbewuste) overtuiging hebt dat je niet goed genoeg bent. Dat je eigenlijk niet zo slim bent.

Wat nou, niet persoonlijk?

Goede wortels in een stevige bodem

En weet je wat het ook is met die hoge bomen? Die waaien niet alleen om omdat ze veel wind vangen of op een drassige bodem staan. Die waaien vooral ook om omdat ze niet goed geworteld zijn. Dus voordat je alle truukjes gaat toepassen (en jezelf snoeihard veroordeelt omdat kritiek toch als een storm blíjft voelen), doe eerst wat aan die bodem en wortels.

Vervang het gif door voeding, vervang die beperkende overtuiging door een helpende overtuiging en zorg dat je stevig wortelt op die stevige bodem.

Ontdek naar welke waarden jíj wilt leven. Zodat jij zélf kunt bepalen of je iets wilt doen met de ontvangen feedback. Om verder te groeien in de richting die jij wilt.