Hoe belangrijk is erkenning voor jou?

Fijn, hè, die glimlach van je kind bij het openmaken van hét kado. Die salarisverhoging aan het begin van het jaar omdat je zo goed hebt gewerkt. De waardering van je medewerkers omdat je zo’n fijne leidinggevende bent. Het “lekker, pap!” als je gekookt hebt. Het dankjewel van je medespelers nadat jij alle tennisballen weer netjes in de mand hebt gedaan. Het gelijk krijgen voor je standpunt als je onrechtvaardigheid aankaart….

Waarom doe jij eigenlijk de dingen die je doet, waar doe je het voor? Voor dankbaarheid, erkenning, waardering, salaris, een glimlach, je gelijk halen, iets anders? En hoe teleurgesteld ben je als dat uitblijft? Als je kind het pakje openmaakt, en zegt: “o jammer, ik had die andere kleur gewild..”? Als je medewerkers alleen maar op je mopperen en niet zien hoe je je best voor ze doet. Als iedereen jouw met zorg bereide maaltijd in 5 minuten zonder een woord naar binnen schuift….

Erkenning en waardering

Natuurlijk, we worden allemaal blij van erkenning en waardering, in welke vorm dan ook. Maar vraag jezelf eens af, hóe belangrijk die erkenning voor je is. Is het alleen leuk, een bonus, of heb je die waardering heel erg nódig? Vraag jezelf eens af, of je de dingen die je doet, ook nog zou doen als je er helemaal niets voor terugkreeg van een ander.

En? Wat komt er in je op?  Wat zou je dan absoluut nog wél doen? En wat zou je laten? Verdeel de dingen die je iedere dag doet, op je werk of thuis, eens in de volgende categoriën:

1. Ik zou het nog steeds doen, ook als niemand het op zou merken

Top! Als je opschrijft wat er voor jou zo belangrijk aan is om het tóch te doen, heb je alvast wat mooie waarden voor jezelf verzameld! Hoe mooi wordt het als je daar nog meer van zou doen?

2. Ik zou het niet meer doen als niemand het waardeerde

Een gouden kans! Dit scheelt je een boel tijd en ruimte en de kans om meer te focussen op de dingen die er wél toe doen voor jou. Er is natuurlijk wél een reden, dat je sommige dingen alléén voor andermans erkenning deed. Misschien is het tijd om daar eens naar te kijken en jezélf die erkenning te geven die je verdient?

3. Ik zou het eigenlijk wel willen blijven doen, maar als niemand het waardeert is de lol er af

Oei, dat klinkt alsof je jezelf zó afhankelijk hebt gemaakt van andermans erkenning, dat je nu ook jezelf tekort doet. Je krijgt bijvoorbeeld voldoening van “je werk goed doen”, maar omdat je leidinggevende het tóch niet waardeert, gooi je er nu met de pet naar? Eigen schuld, dikke bult, hij vraagt er toch om? En wat levert jou dat op? Je mist nu én de voldoening van goed werk leveren, én die waardering komt nog steeds niet… Is dat wat je wilt?

A (wo)man’s got to do what a (wo)man’s got to do

Maak eens een lijstje met jóuw waarden, wat jíj belangrijk vindt, waar jíj blij van wordt. Hoe kun je daar nog meer naar leven, zonder verwachtingen naar een ander toe? Doe dingen eens voor jezelf, zonder iets terug te verwachten, en kijk wat er gebeurt.

Wie weet kun je dan ineens zonder frustratie opruimen, gewoon omdat je weet dat jíj het fijn vindt dat het opgeruimd is. Wie weet kaart je dan onrechtvaardigheid aan, ongeacht de uitkomst, gewoon omdat je jezelf nog recht in de ogen wilt kunnen kijken.

Leven vanuit je eigen waarden maakt je sterk van binnen. Trots op jezelf. Geeft rust en voldoening.